2. Ucieczka

Od tamtego dnia upłynął już prawie rok. W tym czasie zdążyli przenieść się do Nory i uczestniczyć w ślubie Charliego.

Dziś wypadały urodziny jednego z domowników Nory. Harry, ostrożnie wstał z łóżka, nie budząc Rona. 

Wziął małą paczuszkę i pchnął drzwi. Szedł w kierunku pokoju Ginny. Schody zaskrzypiały pod jego ciężarem. Rozejżał się z niepokojem. Zdawało mu się że ktoś idzie.

Delikatnie otworzył drzwi pokoju. Spała w nim Ginny. Poprawił jej koc i zostawił na biurku małą paczuszkę z karteczką

 

,,Dla kochanej Ginny. 

                                                                           Harry P.''

Na palcach wyszedł z pokoju. Pobiegł szybko do pokoju Rona. Wziął różdżkę i przywołał swoje bagaże. 

-Accio! -Wyszeptał.

Wziął je, i żeby nie robić hałasu, zaczarował swoje rzeczy, aby wynosiły się w powietrzu. Z trudem zszedł że stromych schodów. 

-Alohomora. 

Kłódka odpadła, a Harry mógł swobodnie wyjść. Zmniejszył swoje bagaże i zarzucił pelerynkę- Niewidkę. Myślał o Ginny. O niej o o Ronie. Co zrobią gdy go nie będzie?

Po chwili namysłu, pobiegł na górę i jednak zostawił parę swoich ubrań i kartkę, oznajmującą żeby go nie szukali. Oni nie wiedzieli...Nie wiedzieli, że może przez niego im się coś stać...

Popatrzył na Norę.

-Może kiedyś tu jeszcze wrócę...

Wziął bagaże i ruszył przed siebie.

-Uaaa....- Ziewnęła  jubilatka.  

-O co to?! -Zdziwiła się. 

Przeczytała karteczkę. Uśmiechnęła się rozwinęła paczuszkę.

To był zegarek na rękę. Ginny próbowała się dowiedzieć o co w nim chodzi.

Na tyle znalazła napis: ,,Jeśli będziesz się chciała że mną porozumieć''

-Cóż ten Harry znowu wymyślił? Przecież zawsze mogę się z nim porozumieć.

Pobiegła do Rona. 

-Ron, gdzie jest Harry? Chcę mu podziękow...

-Nie wiem! Szukam go od godziny!! -Wrzasnął